-
1 stretch
[strɛtʃ] 1. n(of ocean, forest) obszar m; ( of water) akwen m; (of road, river, beach) odcinek m; ( of time) okres m2. vi 3. vtto stretch to/as far as — ciągnąć się do +gen /aż po +acc
it stretches as far as the eye can see — ciągnie się tak daleko, jak okiem sięgnąć
at a stretch — jednym ciągiem, bez przerwy
Phrasal Verbs:* * *[stre ] 1. verb1) (to make or become longer or wider especially by pulling or by being pulled: She stretched the piece of elastic to its fullest extent; His scarf was so long that it could stretch right across the room; This material stretches; The dog yawned and stretched (itself); He stretched (his arm/hand) up as far as he could, but still could not reach the shelf; Ask someone to pass you the jam instead of stretching across the table for it.) wy-, prze-, roz- itp. -ciągać (się)2) ((of land etc) to extend: The plain stretched ahead of them for miles.) rozciągać się2. noun1) (an act of stretching or state of being stretched: He got out of bed and had a good stretch.) wyciągnięcie się, przeciągnięcie2) (a continuous extent, of eg a type of country, or of time: a pretty stretch of country; a stretch of bad road; a stretch of twenty years.) przestrzeń, odcinek•- stretchy
- at a stretch
- be at full stretch
- stretch one's legs
- stretch out
См. также в других словарях:
ciągać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 1.) jeden drugiego; włóczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągali się po śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 3.)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciągać się po sądach — {{/stl 13}}{{stl 7}} wielokrotnie wzajemnie wytaczać sobie procesy z powodu jakiegoś sporu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Latami ciągali się po sądach o spadek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… … Słownik języka polskiego
sąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sądzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} instytucja ustanowiona prawem do rozstrzygania spraw spornych, orzekania o czyjeś winie lub niewinności i wymierzania kary; organ… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są … Słownik języka polskiego
ciąganie — ↨ ciąganie się n I rzecz. od ciągać (się) … Słownik języka polskiego
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego
urząd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. urzędu, Mc. urzędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organ władzy mający określone kompetencje; także grupa ludzi pracująca w takiej instytucji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urzędy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włóczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, włóczyćczę, włóczyćczy, włóczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąć coś po płaskiej powierzchni; wlec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włóczyć ogon po ziemi. Włóczyć sukienkę po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
